خازن استارت یا خشک یا خازن راه انداز انرژی الکتریکی را در خود نگه می‌دارد و تحت شرایط خاصی، انرژی الکتریکی ذخیره شده در خود را آزاد می‌کند. بیشتر موتورهای صنعتی، موتورهای تک فاز هستند که مجهز به خازن و ذخیره‌ی انرژی و همچنین کلید گریز از مرکز یا کلاج هستند.
خازن استارت یا خشک در طول مرحله‌ی راه اندازی موتور، جهت کار متناوب و غیر دائم به کار می‌رود و بعد از این که روتور یا چرخانه به سرعت از پیش تعیین شده رسید، خازن از مدار خارج می‌شود. به عبارتی خازن استارت به طور لحظه‌ای وارد مدار می‌شود و همراه سیم‌پیچ استارت از مدار خارج می‌گردد یعنی به صورت موقت در مدار قرار می‌گیرد.
در موتورهای تک فاز القایی دو نوع سیم‌پیچ کمکی و اصلی وجود دارد که برای ایجاد چرخش یا گشتاور و راه اندازی موتور، به یک اختلاف فاز جریانی بین سیم پیچ کمکی و اصلی نیاز دارد. این اختلاف فاز توسط خازن استارت یا راه انداز ایجاد می‌شود.
خازن‌های استارت یا خشک اجازه می‌دهند یک موتور شروع به چرخش کند و معمولا موتورهای کوچک‌تر دارای انباره‌های استارتی هستند که به صورت سری، به طور مداوم به سیم‌پیچ ثانویه متصل می‌شوند.
انواع خازن‌های استارت دارای ظرفیت زیاد و ولتاژ کم نسبت به خازن‌های دائم هستند و بسته به کاربردشان ممکن است ولتاژهای مختلفی داشته باشند. این خازن‌ها معمولاً ظرفیتی بیش از 70 میکروفاراد دارند.
اگر خازن های راه انداز در زمان طولانی تحت جریان قرار داشته باشند، آسیب می‌بینند، به همین دلیل از یک کلید گریز از مرکز یا کلاج استفاده می‌شود تا پس از راه اندازی، خازن را از مدار خارج کند.